این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مصاحبه انگیزشی بر پرخاشگری و رفتارهای پر خطر نوجوانان دختر انجام شد. روش پژوهش ، شبه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان دختر که محدوده ی سنی آنها 18-16 سال بود که در سال 1402در دبیرستآنهای شهرستان ورامین مشغول به تحصیل بودند. تعداد 24 نفر از آنها با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه ازمایش (12) و گروه کنترل (12) جایگزینی تصادفی شدند. ابزارهای جمع‌آ‌وری داده‌ها شامل پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992) و رفتارهای پرخطر محمدخانی (1395) بودند. سپس برنامه مداخله درمانی- آموزشی مصاحبه انگیزشی در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای به‌طور هفتگی، برای گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل در طول این مدت هیچگونه مداخله روانشناختی دریافت نکردند. تجزیه‌و تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس تک متغیره و تحلیل کواریانس چند متغیره، تجزیه‌و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار اماری27 SPSS انجام شد. با توجه به یافته‌ها مداخله الگوی مصاحبه انگیزشی بر هر دو متغیر پرخاشگری و رفتارهای پرخطر اثربخش بود (05/0>p). با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان از الگوی مصاحبه انگیزشی به‌منظور کاهش پرخاشگری و رفتارهای پرخطر نوجوانان دختر استفاده نمود
