تحقیق حاضر با هدف بررسی عوامل و پیامد های فرد گرایی از منظر فرهنگی و با توجه به تعالیم اسلامی انجام شده است. جامعه مورد مطالعه، دانشجویان دانشگاه رفاه بوده است که در قالب چهار سوال کلیدی، نظرات 221 نفر از دانشجویان بررسی شد، با توجه به این که روش پژوهش کمی بوده است آماره هایی نظیر انحراف معیار، فراوانی، و درصد فراوانی و آزمون کای اسکویر استفاده شده است.
از جمله نتایج پژوهش می توان به موارد ذیل اشاره کرد: بین دین داری و میزان فرد گرایی رابطه معنا و معکوسی وجود داشته و سن و میزان تحصیلات در میزان فردگرایی فرد موثر بوده است. از طرفی، اسلام ضمن توجه فراوان به حقوق فردی و محوریت یک فرد، توجه خاص و ویژه ای به جامعه و ساز و کار آن دارد و همینطور بر خلاف عموم تعالیم بشری، به فرد گرایی توصیه نمی کند