تاکنون برنامه های راهنمایی پیش از ازدواج زیادی در جهان تدوین شده است. با توجه به اینکه جوامع از ابعاد مختلف با یکدیگر متفاوت اند، لازم است برنامه های راهنمایی پیش از ازدواجی طراحی شود که با اصول و مبانی هر جامعه ای منطبق باشد. در ایران برنامه های راهنمایی پیش از ازدواج محدودی مبتنی بر مذهب و فرهنگ ایرانی تدوین شده است. رویکرد سهم گذاری با هستی شناسی اسلامی، افراد را از نقطه سهم گیری و بهره وری از جهان به سهم گذاری و بهره مندی در جهان می رساند. به همین جهت، هدف از این پژوهش تدوین برنامه راهنمایی پیش از ازدواج مبتنی بر سهم گذاری و تجربه زیسته دختران است. بدین منظور از روش کیفی داده بنیاد (گرند تئوری) استفاده کرده ایم. این روش تجربه مشارکت کنندگان را مورد مطالعه قرار می دهد. در فرایند نمونه گیری با 16 خانم متأهل که احساس آرامش دهندگی و رشددهندگی در زندگی خود می کردند، با روش هدفمند و دردسترس، مصاحبه نیمه ساختاریافته صورت گرفت. مصاحبه ها تا اشباع نظری ادامه یافت و از طریق کدهای آزاد، کدهای محوری و نظری بدست آمد. سه عامل زمینه ساز برای رسیدن به «منِ مطلوب سهم= گذار در زندگی زوجی بعد از ازدواج» بدست آمد. عامل زمینه ساز اول «آگاهی افزایی و آمادگی پیرامون شاخص های نگرشی توسعه بخش و آرامش زا»، عامل زمینه ساز دوم «آگاهی و آمادگی پیرامون شاخص-های شباهت زا و تفاوت زا» و عامل زمینه ساز سوم «آگاهی و آمادگی پیرامون مسیرهای رشد و بلوغ شخصی» است. در نهایت برنامه راهنمایی پیش از ازدواج مستخرج از عوامل زمینه ساز در هشت فرایند آموزش شاخص های نگرشی وسعت بخشانه آرامش مدار، شاخص های اشتراک معنایی زن و مرد با همدیگر، شاخص های چالش برانگیز وجود تفاوت های زن و مرد با همدیگر، شاخص های درک متفاوت و صحیح زیبایی زن و مرد از همدیگر، سیر رشد و بلوغ شناختی، سیر رشد و بلوغ عاطفی، سیر رشد و بلوغ انحصاری جنسی و عاطفی و سیر رشد و بلوغ ارتباط گیری بین شخصی تدوین شد. نتایج این پژوهش می تواند به افزایش بینش نسبت به انتخاب همسر و زندگی زوجی بعد از ازدواج دختران در آستانه ازدواج کمک نماید و راهنمایی برای مشاوران باشد. همچنین زمینه پژوهش های آتی، تعیین اثربخشی و تدوین برنامه های آموزشی با هدف تسهیل امر ازدواج را فراهم کرده است