پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی سخت رویی با رویکرد وجودی بر سازگاری زناشویی و سلامت روان زنان بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه مادران دارای فرزند 7 تا 12 سال مراجعه کننده به یکی از مراکز مشاوره شهر شهریار بودند. از بین این مادران 40 نفر به صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل جای گذاری شدند. در این مطالعه از روش پژوهش کمی و از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. مقیاس های سنجش متغیرهای پژوهش، آزمون سازگاری زناشویی (DAS) و سلامت روان (GHQ) بودند . بعد از انجام پیش آزمون بین دو گروه آزمایش و کنترل، مداخله آزموش گروهی سخترویی در 10 جلسه 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش که 18 نفر بودند ،اجرا شد. داده ها با استفاده نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد و داده ها با آزمون آماری تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر بررسی شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد، آموزش گروهی سخت رویی با رویکرد وجودی بر سازگاری زناشویی و سلامت روان زنان شهر شهریار موثر است و با 99 درصد اطمینان،معنادار و مثبت می باشد بنا براین بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت با آموزش سخت رویی سازگاری زناشویی و سلامت روان را می توان ارتقا بخشید