در اکثر کشورها از جمله اروپا فرزندخواندگی کامل وجود دارد از این جهت که تمام آثار حقوق فرزند قانونی بر فرزندخوانده نیز شکل میگیرد. در حقوق ایران به پیروی از فقه اسلامی فرزندخواندگی کامل وجود ندارد زیرا برخی از آثار ناشی از نسب که تا قبل از ظهور اسلام بر فرزندخوانده مترتب بوده از جمله: ارث بودن، حرمت نکاح و تسری نام خانوادگی؛ با نزول آیات 4 و 5 سوره احزاب که خداوند میفرماید: (ما جعل ادعیاءکم أبناءکم) و (ادعوهم لاباءهم) رد شده است. اما خود فرزندخواندگی منسوخ نشده است و حمایت از کودکان بی سرپرست و ایتام در اسلام مورد توجه و توصیه فراوانی به این امر شده است. در حقوق ایران قانونی تحت عنوان ((حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست)) وضع شده است. و هدف از سرپرستی در این قانون تأمین منافع مادی و معنوی کودک یا نوجوان تحت سرپرستی و حمایت از زوجین سرپرست میباشد تا کارکردی شبیه به خانواده حقیقی برای طرفین بوجود آید، در این پژوهش کوشش بعمل آمده تا آثار غیر مالی فرزندخوانده در ایران که پیرو فقه امامیه است با نظام حقوقی مصر که پیرو فقه حنفیه میباشد مورد تطبیق قرار داده شود که افتراق و اشتراک این دو نظام با توجه به ریشه فقهی آنها مورد بررسی قرار گرفته است