هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش گروهی الگوی تصویر سازی ارتباطی بر انتظار از ازدواج و تعهدزناشویی زنان متاهل با حداکثر سه سال سابقه¬ی زندگی مشترک شهر تهران در سال 1396 بود. روش پژوهش شبه آزمایشی و با طرح پیش¬آزمون و پس¬آزمون با گروه کنترل است. جامعه¬ی آماری، شامل زنان متاهل شهر تهران در سال 1396 بود که حداکثر 3 سال از آغاز زندگی مشترکشان سپری شده بود. نمونه¬ی پژوهش مورد نظر 30 نفر می¬باشد که به روش نمونه¬گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس در دو گروه 15 نفره (15نفر گروه آزمایش و 15نفر گروه کنترل) قرار داده شدند. داده¬های پژوهش از طریق پرسش¬نامه¬های تعهدزناشویی آدامز و جونز (1997) و انتظار از ازدواج جونز و نلسون (1996) جمع¬آوری شد. و با روش¬های آمارتوصیفی (میانگین، انحراف معیار و ...) و آماراستنباطی (تحلیل کوواریانس) به تجزیه و تحلیل داده¬ها پرداخته شد.نتایج پژوهش نشان داد که آموزش الگوی تصویرسازی ارتباطی بر انتظار از ازدواج و یکی از مولفه¬های آن (انتظار آرمانی از ازدواج) تاثیر معناداری دارد (05/0>P). بنابراین می¬توان بیان نمود که آموزش الگوی تصویرسازی ارتباطی، انتظارت غیرواقعی افراد را به انتظارت واقع¬بینانه¬تری تبدیل کرده¬است. و موجب کاهش سطح انتظارات آرمانی افراد شده-است و آموزش این الگو بر مولفه¬های دیگر انتظار از ازدواج (انتظار واقع¬بینانه و انتظار بدبینانه) و تعهدزناشویی و مولفه¬های آن (تعهدشخصی، تعهداخلاقی و تعهدساختاری) تاثیر معناداری نداشته¬است (05/0
مرتب سازی درج پیشنهاد خرید پالایش جستجو
