هدف این پژوهش شناسایی عوامل زمینه ای فقدان سیستم عاطفه مثبت در زنان مبتلا به سرطان بر اساس معیارهای حوزه پژوهش (RDOC) صورت گرفته است. طرح پژوهش، کیفی از نوع رویکرد گراندد تئوری انجام پذیرفته است. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه (MEDI) و مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته انجام شد. به منظور جمع آوری اطلاعات، با روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس و به کار گیری متشکل از 10 نفر زنان مبتلا به سرطان پستان کلینیک سرطان پستان معتمد جهاد دانشگاهی به عنوان مشارکت کنندگان این پژوهش مصاحبه ها انجام شد. برای بدست آوردن اعتبار و روایی دادهها، مصاحبه ها از طریق کدگذاری سه سطحی(کدهای باز، محوری، نظری) مورد اعتباریابی و سپس کدگذاری مورد تجزیه و تحلیل متخصصان (ارزیاب ها)، روانشناسی و مشاوره قرارگرفت. داده های حاصل از مصاحبهها در سه سطح کدگذاری شدند. کدهای نظری پاسخگویی به پاداش(با کدهای محوری پیشبینی پاداش، پاسخ اولیه به پاداش و اشباع از پاداش همراه با 22 کد باز) و یادگیری پاداش (با کدهای محوری خطای پیشبینی و عادت به پاداش همراه با 25 کد باز) و ارزشگذاری پاداش با کدهای محوری نامعلومی ریسک، تاخیر در ارزشگذاری پاداش و تلاش برای ارزشگذاری همراه با 35 کدباز) استخراج شدند. در رابطه با سیستم عاطفه منفی، کدهای محوری تهدید حاد، تهدید بالقوه، تهدید پایدار و ناامیدی از پاداش همراه با 9 کد باز استخراج گردیدند. باتوجه به یافتهها میتوان بیان کرد که فقدان هیجانات مثبت زندگی در پیش از ابتلا به سرطان و دارا بودن هیجان های منفی در زندگی به میزان بالایی تاثیر منفی در کیفیت زندگی و سلامتروان این افراد گذاشته است. الگوی استخراج شده در این پژوهش نشان میدهد که پیامدهای احتمال کاهش یا افزایش ابتلاء به سرطان با حضور یا عدم سیستم عاطفه مثبت وجود دارد