این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش سبک زندگی اسلامی، بر سازگاری و صمیمیت زناشویی زنان شهرری است. روش: این پژوهش شبه آزمایشی، از نوع پیش¬آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه¬ی آماری این مطالعه را کلیه¬ی زنان متأهل شهرری در سال 98 تشکیل داده¬اند. نمونه پژوهش 30 نفر بود. افراد به روش غیرتصادفی در دسترس در دو گروه کنترل (15نفر) و گروه آزمایش (15نفر) قرار گرفتند. متغیر مستقل، آموزش گروهی سبک زندگی اسلامی بود که در 8 جلسه روی گروه آزمایش انجام شد. در گروه کنترل نیز که شامل (15نفر) بود هیچ مداخله¬ای صورت نگرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه¬ی سبک زندگی زوجین با رویکرد اسلامی (ILSQ) و پرسشنامه¬ی صمیمیت زوجین اولیاء و همکاران بود. داده¬ها با استفاده از نرم¬افزار spss و با آزمون من ویتنی و ویل کاکسون تجزیه و تحلیل شد. آموزش سبک زندگی اسلامی بر افزایش سازگاری زناشویی موثر است ولی بر افزایش صمیمیت زناشویی زنان تاثیرگذار نمی¬باشد. آموزش سبک زندگی اسلامی، سازگاری زناشویی را افزایش می¬دهد ولی تاثیری بر افزایش صمیمیت زناشویی زنان ندارد
مرتب سازی درج پیشنهاد خرید پالایش جستجو
