هنردرمانی به دلیل آسانی در برقراری ارتباط با کودکان و نوجوانان، افزایش صمیمیت و بی‌پرده گویی یک روش درمانی است که در آن مراجعان می‌توانند از طریق آن اظهار وجود کنند تا با مسائل و نگرانی هایی که او را به محیط درمانی کشانده است راحتر کنار بیایند و درمانگر و مراجع با هم برای درک فرآیند هنری و محصول این فرآیند همکاری می کنند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی هنردرمانی با رویکرد نقاشی بر پرخاشگری و خلاقیت بر دانش آموزان دوره دوم دبستان بود. پژوهش حاضرشبه آزمایشی وبا طرح پیش آزمون _پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کودکان سن 10 تا 12 سال مدرسه ابتدایی شهر تهران بود که براساس شرایط ورود پژوهش تعداد 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند. پروتکل اجرای مداخله هنردرمانی با رویکرد نقاشی بر روی گروه آزمایش به مدت 8 جلسه، 45الی 60دقیقه و یک بار در هفته اعمال شد در حالی که گروه کنترل چنین آموزشی را دریافت نکردند. هر دو گروه به وسیله پرسشنامه پرخاشگری" باس و پری "(1992)و پرسشنامه خلاقیت "تورنس"(1372)در دو مرحله پیش آزمون _پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس یا مانکوا انجام گرفت تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم ¬افزار آماری SPSS 27انجام گرفت. نتایج نشان دادند که هنردرمانی با رویکرد نقاشی بر کاهش پرخاشگری و افزایش خلاقیت موثر بوده است اثربخشی مداخله بر دو متغیر خلاقیت و پرخاشگری تایید شد و مداخله هنردرمانی بر هردو متغیر خلاقیت و پرخاشگری اثربخش بود (05/0>p)
هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش امواج مغزی در پیش‌بینی رفتارهای پرخاشگرانه در بزرگسالان بود. جامعه آماری پژوهش کلیه بزرگسالان در بازه سنی 18 سال به بالا شهر تهران بودند که در سال 1402به تعداد 100 نفر از آنها به شیوه هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظورگردآوری اطلاعات ازابرازهای تست ژنتیک (GWAS)و الکتروانسفالوگرافی کمی (QEEG) بود. در تجزیه و تحلیل دادهها از آماره‌های توصیفی (نظیر جداول و نمودارها، فراوانی، میانگین و انحراف معیار ودرصد) و آمار استنباطی و تجزیه و تحلیل رگرسیون استفاده گردید. پس ازتکمیل فرایند پژوهش آزمون‌ها به دقت نمره‌گذاری شد وداده‌های خام برای تجزیه و تحلیل وارد نرم‌افزار 26 SPSS شد این مطالعه با استفاده از نمونه‌ای بزرگ و تحلیل‌های پیشرفته، به بررسی رابطه بین فعالیت‌های مغزی در فرکانس‌های مختلف (موج‌های آلفا، بتا وتتا) و واکنش‌های خشمگینانه وخلق و خوی خشمگینانه پرداخت. نتایج نشان داد که فعالیت موج بتا در ناحیه پیش‌پیشانی (05/0p<) با واکنش‌های خشمگینانه و خلق و خوی خشمگینانه رابطه مثبت و معنی‌داری دارد، در حالی که فعالیت موج‌های آلفا و تتا چنین رابطه‌ای را نشان ندادند. این نتایج حاکی از آن است که نشانگرهای زیستی و عصب‌شناختی می‌توانند به عنوان ابزارهای قدرتمندی برای پیش بینی رفتارهای پرخاشگرانه در بزرگسالان مورد استفاده قرار گیرند. مدل‌های پیش‌بینی جامع و چند عاملی که تعامل بین این نشانگرها را در نظر می‌گیرند، می‌توانند به شناسایی افراد در معرض خطر پرخاشگری و طراحی برنامه‌های مداخله‌ای مؤثر کمک کنند. نتایج این پژوهش می‌تواند در طراحی برنامه‌های آموزشی و درمانی برای کاهش رفتارهای پرخاشگرانه و ارتقای سلامت روانی مفید باشد
مرتب سازی درج پیشنهاد خرید پالایش جستجو
