یکی از مؤثرترین عوامل در هویت دینی فرزندان، خانواده است. لذا برای تربیت نسلی جوان با هویتی دینی، لزوم توجه به خانواده و سبک تربیتی آن اهمیت پیدا میکند؛ ازاینرو هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل مفهومی تربیت دینی خانواده های مذهبی مبتنی بر تجارب زیسته والدین دارای دختر نوجوان با هویت دینی بود. پژوهش حاضر، کیفی و از نوع نظام¬مند نظریه داده بنیاد است. جمعیت موردمطالعه، والدین دارای حداقل یک فرزند دختر دانشجو با هویت دینی بود که بر اساس روش نمونهگیری هدفمند و رعایت سایر معیارهای ورود، برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. دادهها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته و عمیق، گردآوری شد و اشباع نظری در مصاحبه هجدم محقق شد. دادههای حاصل از مصاحبه، با بهرهگیری از روش تحلیل مقایسه مداوم استراوس و کوربین در سه مرحله (کدگذاری باز، محوری و انتخابی)، تجزیهوتحلیل شدند. در تحلیل یافتهها 5 کد انتخابی «رشد در بستر دینی؛ نگرشها و سبک والدگری مسئولانه دینی؛ تدارک بافت تربیت دینی؛ برساخت سبک زندگی دینی – اسلامی؛ و تحقق حیات طیبه» حاصل شد. نتایج پژوهش حاضر علاوه بر افزایش بینش و آگاهی نسبت به بسترهای ایجاد هویت دینی در نوجوانان، میتواند به خانوادههایی که دغدغه تربیت دینی دارند رهنمودهای مثبتی ارائه دهد