خانواده اولین اجتماعی است که بشر در آن پای نهاده و علی رغم مفهوم ساده آن ، دارای روابط پیچیده ای است که حفاظت و مراقبت از سنت های اخلاقی در آن منجر به رشد احساسات فردی اعضاء و در نهایت موجب پیشرفت جامعه خواهد شد . لذا حفظ بنیان خانواده و تحکیم روابط اعضای آن ، پیوسته باید مورد توجه بخش های مختلف حکومتی واقع گردد . امروزه توسعه و پیشرفت تکنولوژی و فناوری همچون فضای مجازی ، در کنار عملکرد هوشمندانه و مثبتی که از خود بر جای گذاشته ، راه را برای تاخت و تاز افرادی که موجب آسیب دیدنِ دیگران می شوند نظیر انتشار سخنان نفرت زا یا نفرت پراکنی های مجازی ، هموار کرده است تا بدین صورت دیدگاه و نگرش اشخاص بالاخص زنان را نسبت به ارزش و مقام همسری و مادری تنزل داده و موجب فروپاشی خانواده و در نهایت منجر به از هم گسیختگی در جامعه شوند . لذا پژوهش پیش رو سعی بر آن دارد ابعاد حقوقی نفرت پراکنی علیه زنان در فضای مجازی را که مسأله ای بکر و نوآورانه به ویژه نسبت به نقش و جایگاه زنان می باشد و با روش مطالعه توصیفی – تحلیلی انجام گرفته است مورد بررسی قرار داده و با توجه به هدف اصلی موضوع پژوهش حاضر یعنی به کارگیری تدابیر حقوقی در راستای ممنوعیت نفرت پراکنی از جمله تنظیم گری ، فیلترینگ و وضع قوانین پیشگیرانه و همچنین امکان سنجی جرم انگاری به عنوان یکی از راهکارهای تقنینی از انتشار سخنان نفرت زا در فضای مجازی ممانعت به عمل آورد . در نتیجه با تکیه بر مبانی حقوقی و قانونی موجود ، مداخله سیاست های کیفری در حوزه خانواده از طریق جرم انگاری نفرت پراکنی های مجازی ، به ویژه علیه زنان ، حاصل می شود
مرتب سازی درج پیشنهاد خرید پالایش جستجو
