در قواعد فقهی و قوانین ایران برای زوجین امتیازهای خاص و ویژه ای در نظر گرفته شده است، تا بتوانند به نحو احسنت وظایف خود را در قبال یکدیگر انجام دهند، اما گاهی یکی از زوجین به جهت برخورداری از حقوق و امتیازات خود مانند حق ریاست برای زوج و عدم محدودیت عددی برای تعیین مهریه از سوی زوجه از جایگاه، موقعیت و اختیاری که برای او در نظر گرفته شده در مسیری استفاده کند که موجب اضرار دیگری شود و موجبات وارد آمدن لطمات و صدمات جسمی و روحی به طرف مقابل می‌شود. بر اساس اصل چهلم قانون اساسی هیچ شخصی نمی‌تواند اعمال خویش را ابزار ضرر رساندن به دیگری قرار دهد در قوانین مدنی و فقه نیز سوءاستفاده از حق منع شده است. در صورتی که صاحب حق در محدوده قانون، عرف و اخلاق اجرای حق کند. مسئول نمی‌باشد اما اگر صاحب حق خارج از قانون عمل کند مسئول عمل ارتکابی خویش است. حقوق مالی و غیرمالی زن و مرد در رابطه با یکدیگر، اگر به صورت یک توافق بر پایه اخلاق نباشد می‌تواند به عنوان دستاویزی برای ضرر زدن به دیگری استفاده شود که معنای این عمل سوءاستفاده از حق نامیده می شود. جهت منع هر گونه سوءاستفاده احتمالی، قانون‌گذار سعی داشته راهکارهایی برای مقابله با آن پیش‌بینی کند و برای کم کردن صدمات ناشی از اضرار یکی از طرفین، فرد سوء استفاده کننده از حق را ملزم به به جبران خسارت مادی و معنوی میکند
مرتب سازی درج پیشنهاد خرید پالایش جستجو
