پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش مبتنی بر رویکرد وجودگرایی خداباور بر رشد قضاوت اخلاقی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بود. با استفاده از پرسشنامه‌های، آزمون قضاوت اخلاقی سینها و وارما (1998) ، پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (1990) و پروتکلهای آموزشی براساس الگوهای ویلیام پرکی و سیمون و راث، 60 نفر از دانشآموزان پایه چهارم ابتدایی شهرقدس در سال 1403-1402 به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش 30 نفر و کنترل 30 نفر قرار گرفتند. گروه آزمایشی 20 جلسه برنامه آموزش مبتنی بر رویکرد وجودگرایی خداباور را دریافت کردند و گروه کنترل در این زمینه آزموشی دریافت نکرد. پس از اجرای مداخله، مجددا رشد قضاوت اخلاقی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان هر دو گروه اندازه گیری شد. از تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. این پژوهش در همگرایی با نتایج پژوهش‌های مشابه، بیان کننده این واقعیت است که آموزش مبتنی بر رویکرد وجودگرایی خداباور بر رشد قضاوت اخلاقی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نقش موثری دارد
مرتب سازی درج پیشنهاد خرید پالایش جستجو
