هدف این پژوهش، رابطه سبک فرزند پروری والدین و شادکامی با دینداری دانش آموزان ششم ابتدایی شهر تهران بود. بر همین اساس، پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش و ماهیت در زمره پژوهش¬های توصیفی-همبستگی قرار داشت. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان دختر پایه ششم شهر تهران در مناطق چهارگانه شمال، شرق، غرب و مرکز به تعداد 780 هزار نفر تشکیل داده بود که از طریق جدول مورگان 384 دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شد و به روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای در میانشان توزیع شد. برای جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه¬های استاندارد سبک فرزندپروری رابینسون و همکاران (2001)، شادکامی مایکل آرگایل (1989) و دینداری آذربایجانی (1385) بود. داده¬ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 22 تحلیل شد. با توجه به تجزیه و تحلیل داده¬ها نشان داده شد: بین سبک فرزند پروری مستبدانه(128/. -B=) و سهل گیرانه (132/. -B=) با دینداری رابطه منفی و بین سبک فرزند پروری مقتدرانه(323/.B=) و شادکامی با دینداری(577/. B=) رابطه مثبت وجود دارد. بنابراین هر چه شادکامی و سبک فرزندپروری به سمت فرزندپروری مقتدرانه باشد دینداری دانش آموزان بیشتر خواهد بود