هدف از پژوهش حاضر مقایسه تجارب زیسته ادراک انصاف زنان شاغل و خانه‌دار در نقش‌های زوجی است. جامعه‌ی مورد مطالعه‌ی این پژوهش زنان متاهل شاغل و زنان خانه‌داری است که در دامنه‌ی سنی بین 22 تا 42 سالگی (متولدین دهه‌ی60 و دهه‌ی 70 شمسی) قرار دارند. روش این پژوهش کیفی بوده و با رویکرد پدیدارشناسی انجام شده است. در این تحقیق با تعداد 24 نفر مصاحبه انجام شد (12 نفر از زنان شاغل و 12 نفر از زنان خانه‌دار) و هر مصاحبه حدود 30 دقیقه زمان برد. برای جمع‌آوری داده‌ها در این پژوهش نیز از مصاحبه‌ی عمیق نیمه‌ساختاریافته همراه با سؤالات باز استفاده شد. برای انتخاب مشارکت‌کنندگان در این مطالعه روش نمونه‌گیری هدفمند و گلوله‌برفی به کار رفته است و تعداد نمونه‌ی مورد مصاحبه، براساس اصل اشباع نظری در حجم نمونه در نظر گرفته شد و افرادی انتخاب شدند که درباره‌ی موضوع پژوهش، شرایط لازم و کافی را طبق ملاک‌های ورود به پژوهش داشتند. این شرایط عبارت بود از: زنان متاهل دارای حداقل یک فرزند و حداقل تحصیلات دیپلم و حداکثر دکترا، و سابقه حداقل ده سال زندگی مشترک. بررسی تجارب زیسته برای زنان خانه‌دار، انفعال و لذت‌گرایی و برای زنان شاغل گرانباری نقش، کمبود زمان با خانواده بودن، و کمبود میزان توجه به خود را مشخص کرد. دیگر نتایج این مطالعه نشان داد که فشار‌های روانی شاغل بودن برای زنان بیش از معایب خانه‌دار بودن است، لذا انجام مداخلات روان‌شناختی در جهت بهبود تجارب منفی اشتغال برای زنان شاغل و همچنین تعدیل لذت‌گرایی و پرهیز از انفعال برای زنان خانه‌دار ضرورت دارد
مرتب سازی درج پیشنهاد خرید پالایش جستجو
