در قوانین بین الملل، کنوانسیون حقوق کودک و دستور العملهای سیاستی شورای اروپا از مهمترین اسناد در این حوزه هستند و درقوانین داخلی هم در ماده 13، ماده 32، ماده 34 و ماده 51 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان به طور صریح، سازمان زندانها را در خصوص اقدامات تأمینی و تربیتی کشور مکلف شمرده که این بیشتر در خصوص حمایت از کودکان بزهکار و در معرض آسیب و خطر می باشد. اما در آیین نامهی سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور به صورت صریح اشارهای به خانوادههای زندانیان نشده است. علاوه بر این، وجود نهادهای غیر دولتی و مستقل در حقوق ایران به غیر از انجمن حمایت از خانواده زندانیان در این زمینه فعالیتی نداشته و تنها نهاد موجود انجمن حمایت از خانوادهی زندانیان است که نیاز به افزایش نهادهای مدنی درجهت حمایت از خانواده زندانیان میباشد.
براین اساس نظام حقوقی ایران در حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان والدین زندانی در تطابق با کنوانسیونهای بین المللی موفق نبوده است و در راستای رعایت استانداردهای بین المللی با موانعی مؤاجه بوده است. از این جهت به نظر میرسد که در خصوص حق بر سلامت، حق بر شناسنامه، حق نفقه و حضانت، کودکان دارای والدین زندانی در ایران مشکلاتی را دارند
مرتب سازی درج پیشنهاد خرید پالایش جستجو
