تابآوری با محوریت صبر بهمعنای توانایی مقابله و سازگاری با فشارها، استرسها و مشکلات زندگی با استفاده از صبر و تحمل است. صبر بهعنوان یک خصیصه روانشناختی، قدرتی است که به افراد کمک میکند در مواجهه با موقعیتهای دشوار و ناامیدکننده، هدایت شده و تحمل کنند. هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش گروهی تابآوری با محوریت صبر مبتنیبر هستیشناسی اسلامی بر تحمل پریشانی و تجارب معنوی زنان جوان بود. روش پژوهش حاضر از منظر هدف کاربردی و از منظر روش و ماهیت در زمره پژوهشهای نیمه آزمایشی است که در قالب طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل انجام شده است. جامعهی آماری پژوهش حاضر پایگاههای بسیج خواهران منطقه 13 شهر تهران بود که 30 نفر در دوگروه آزمایش و گواه به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شد. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005)، پرسشنامه تجارب معنوی روزانه اندروود و ترسی (2002) و پروتکل آموزش تابآوری با محوریت صبر ملا احمد نراقی (1398) بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS22 و آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد آموزش تاب آوری با محوریت صبر بر افزایش تحمل پریشانی و افزایش تجارب معنوی زنان جوان تاثیر دارد. نتایج بدست آمده در این تحقیق علاوهبر این که دارای رهنمودهای کاربردی برای مشاوران رواندرمانی است بلکه پنجره جدیدی برای تحقیقات آتی در حوزه تابآوری روانشناسی فراهم میآورد