هدف اصلی این پژوهش، مطالعه تجربیات نوعروسان شهر تهران از تهیه جهیزیه و مقایسه آن با تعالیم اسلام میباشد. در این تحقیق از روش کیفی پدیدارشناسی استفاده شده است. جامعه آماری، کلیه نوعروسان شهر تهران را شامل می شود که حداقل شش ماه از مراسم عروسی آنها گذشته باشد. بنابراین براساس روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی، مصاحبه های نیمه ساختاریافته ای با 11 نفر از نوعروسان ترتیب داده شد. در این پژوهش جهت دستیابی به اعتبار سوالات از نظر اساتید صاحبنظر بهره برده و برای حصول اطمینان از قابلیت اعتمادپذیری دادههای پژوهش از روش مطالعه مکرر، مقایسه مستمر دادهها، خلاصه سازی و دسته بندی اطلاعات بدون اینکه دادهها آسیبی ببینند استفاده شد. دادهها با استفاده از روش پیشنهادی ون مانن تجزیه و تحلیل شدند. دستاورد این پژوهش، استخراج هشت مضمون سازماندهنده، ازمجموع مضامین پایه، برای تحلیل یافتهها میباشد که عبارتند از: «عدالت در تهیه جهیزیه توسط دو زوج، انصاف در تناسب بین مهریه و جهیزیه، اعتدال در خرید کالا با توجه به توان مالی، عدم اسراف در جهیزیه به جهت نمایش برای اقوام، رفاه و رضایتمندی عروس از تهیه جهیزیه، تمایل به خرید فناوری های روز در لوازم خانگی، تاثیر سلیقه شخصی و قضاوتهای ذوقی بر خرید کالا، و تاثیر مد و سبک مصرف مدرن بر خرید کالا». با استفاده از این مضامین، که کلید تحلیل تجربیات نوعروسان از تهیه جهیزیه و مقایسه آن با تعالیم اسلام است، به نتایجی دست یافتیم که قابل تامل می باشد، اما به دلیل کیفی بودن این پژوهش، امکان تعمیمپذیری بسیار پایین است