پژوهش حاضر باهدف بررسی فرهنگ شادی با تاکید بر تعالیم اسلامی صورت پذیرفته است. چهارچوب نظری پژوهش بر اساس نظریات جامعه‌شناسان، روان‌شناسان و منابع اسلامی تنظیم شده است و باتوجه‌به این نظریات تعریفی از فرهنگ شادی ارائه شد که با توجه آن عوامل شادی‌بخش، موانع شادی و میزان ارزشمندی شادی مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی به روش پیمایش انجام شده است و جامعه آماری آن، دانشجویان دختر دانشگاه‌های تهران بوده‌اند که با استفاده از جدول لین تعداد 222 نفر به‌عنوان حجم نمونه تعیین و اطلاعات با ابزار پرسش‌نامه محقق ساخته جمع‌آوری شده است و داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار spss تجزیه‌وتحلیل و در قالب جداول و نمودار ارائه گردیدند. باتوجه‌به این که روش پژوهش توصیفی و تبیینی بوده است، در سطح توصیفی از آماره‌های میانگین، انحراف معیار، فراوانی، فراوانی تجمعی و درصد فراوانی و در سطح تبیینی از آزمون آنالیز واریانس، تی دو نمونه‌ای و کای اسکوئر استفاده گردید. در این تحقیق هفت گونه شادی‌بخش (گونه دینی، غربی، اجتماعی، فردی، ملی - باستانی، فضای مجازی و شهری) و 37 عامل شادی‌بخش مطرح شد که بر اساس یافته‌های به‌دست‌آمده از این تحقیق، از بین گونه‌های شادی‌بخش گونه اجتماعی و گونه فردی در بین دانشجویان اولویت و میزان رواج بالایی دارد. همچنین در بحث میزان ارزشمندی شادی از بین چهار ارزش بیشترین ارزش مربوط به کیفیت زندگی و کمترین ارزش شادی از دیدگاه اسلام بود و از بین شش مانع شادی بیشترین مانع شادی مشکلات اقتصادی و کمترین مانع شادی سخت‌گیری‌های خانواده بوده است. در مجموع می‌توان گفت که هرچند فرهنگ شادی در بین دختران دانشجو از منظر عوامل دارای اولویت و رواج بالا بافرهنگ اسلامی مورد انتظار چندان تناسب ندارد اما بااین‌وجود این فرهنگ در تضاد با تعالیم اسلامی نیز قرار ندارد و لذا نمی‌توان گفت که این فرهنگ یک فرهنگ غیراسلامی است
مرتب سازی درج پیشنهاد خرید پالایش جستجو
