کیفیت زندگی زناشویی به میزان رضایت افراد از زندگی‌شان برمی‌گردد و شامل مولفه‌هایی است که پیامدهای مثبت و منفی، فردی و اجتماعی را به دنبال دارد. با توجه به اهمیت کیفیت زندگی زناشویی، پژوهش حاضر با هدف شناسایی ادراک زنان پیرامون نقش کارکرد تنظیم روابط جنسی و حمایت عاطفی در خانواده بر کیفیت زندگی زناشویی، انجام شد. این پژوهش با رویکرد کیفی و با روش داده‌بنیاد صورت گرفت. جمعیت مورد پژوهش، پس از حصول اشباع نظری، شامل 16 مشارکت کننده زن 20 تا 45 سال بود که با استفاده از منطق نمونه‌گیری هدف‌مند و به شیوه در دسترس و دارا بودن ملاک ورود به تحقیق، از جمله رضایت از زندگی زناشویی، انتخاب شدند. داده‌های مورد نیاز، از طریق مصاحبه اکتشافی نیمه‌ساختار‌یافته، به¬صورت مرحله¬به¬مرحله گردآوری و تنظیم شد. یافته‌های تحقیق شامل 213 کد باز، 21 کد محوری و کد انتخابی «کارکرد حمایتی عاطفی- جنسی» بود. براین¬اساس عوامل بسترساز شامل سرمایه‌های روانشناختی شخصی، چشم‌اندازهای معنادهنده و پویایی‌های بین‌شخصی بود و عوامل مداخله‌گر شامل عوامل تعاملی، فرهنگی و اجتماعی که درکارکرد تنظیم روابط جنسی و حمایت عاطفی افراد در خانواده نقش داشتند. موانع موجود بر این کارکردها شامل موانع فرهنگی- اجتماعی، افقی و پیرامونی بود. همچنین راهبردهای مقابله با آن شامل آرامش‌بخشی، تعالی بخشی، به کارگیری مهارت‌های ارتباطی، سهم‌گذاری در رابطه و پیوستگی رضایت‌بخش بود. این راهبردها موجب پیامدهای فردی مانند رضایت از زندگی، شادکامی، احساس ارزشمندی و اعتماد به نفس و پیامدهای بین‌فردی مانند احساس خرسندی و امنیت در رابطه، افزایش تاب‌آوری، کارکرد تربیتی در خانوده و ایجاد قدرت برابر شد. می‌توان نتیجه گرفت که کارکرد حمایتی عاطفی- جنسی در خانواده بر یکدیگر اثرگذار و اثرپذیرند و پیامد اولیه آن افزایش انعطاف‌پذیری و سازگاری در خانواده و پیامد ثانویه آن شامل افزایش کیفیت زندگی و کاهش عوامل گسست در خانواده است که سلامت روان افراد و شکل‌گیری زندگی مطلوب خانوادگی و اجتماعی را نویدبخش خواهد بود. و نیازمند توجه درمانگران و مشاوران به این امر برای افزایش سلامت و پیشبرد اهداف جامعه لازم و ضروری است
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه¬ای شایستگی¬های هیجانی در رابطه بین جهت¬گیری دلبستگی و کیفیت رابطه زناشویی زنان متاهل انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان متاهل 25 تا 45 ساله ساکن شهر تهران در سال 1401 بودند که 250 نفر از آنان با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه نیمرخ شایستگی هیجانی (براسور و همکاران، 2013)، پرسشنامه سبک دلبستگی کولینز و رید (1990) و پرسشنامه کیفیت ادراک شده از ابعاد رابطه زناشویی (فلچر و همکاران، 2000) بود. روابط بین متغیرها با آزمون همبستگی پیرسون و مدل پژوهش با استفاده از تکنیک تحلیل مسیر به روش حداقل مجذورات جزئی (pls) از طریق نرم افزار (spss نسخه 27) و (smart pls نسخه 3) آزمون شدند. بر اساس یافته¬های پژوهش حاضر، نقش میانجی¬گری شایستگی¬های هیجانی در رابطه بین دو سبک دلبستگی ایمن و دلبستگی اجتنابی با کیفیت رابطه زناشویی تایید شد. آزمون تحلیل مسیر نشان داد که هر سه سبک دلبستگی ایمن، اجتنابی و دوسوگرا با شایستگی¬های هیجانی رابطه مثبت و معنادار (05/0p<) دارد. همچنین جهت تاثیر شایستگی¬های هیجانی بر کیفیت رابطه زناشویی مثبت و معنادار (05/0p<) بود. نتایج یافته¬ها نشان داد تاثیر سبک دلبستگی اجتنابی بر کیفیت رابطه زناشویی تایید نشد (05/0
مرتب سازی درج پیشنهاد خرید پالایش جستجو
