پژوهش حاضر با هدف بررسی فرهنگ تکریم والدین در بین دانشجویان و تطبیق آن با تعالیم اسلامی، در میان دانشجویان دانشکده رفاه انجام شده است. چهار چوب نظری پژوهش بر اساس نظریه علامه طباطبائی، نظریه مبادله و نظریه نیاز تنظیم گردیده است. پژوهش به روش پیمایشی انجام شده است و جامعه آماری پژوهش، دانشجویان دانشکده رفاه تهران بوده¬ اند که با استفاده از جدول لین تعداد 152 نفر به عنوان حجم نمونه تعیین و اطلاعات با ابزار پرسشنامه محقق ساخته جمع¬آوری شد. در پایان داده¬های به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل و در قالب جداول یک بعدی و دو بعدی و نمودار ارائه گردیدند. با توجه به اینکه روش پژوهش توصیفی و تبیینی بوده است، در سطح توصیفی از آماره¬های میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد فراوانی و در سطح تبیینی از آزمون کای اسکوئر استفاده گردید. پژوهش حاضر دارای سه مؤلفه بروز احساسات، باورها و اعمال در ارتباط با والدین می¬باشد که رابطه دانشجویان با والدین بر اساس این سه مؤلفه سنجیده شد و از جمع این سه مؤلفه، مؤلفه ای جدید به نام ابعاد تکریم والدین استخراج شد و سپس رابطه این متغیر با متغیرهای جمعیت شناختی سنجیده شد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین مقطع تحصیلی، گروه سنی، تحصیلات مادر، با تکریم والدین رابطه معناداری وجود دارد بدین معنی که هرچه مقطع تحصیلی و گروه سنی و تحصیلات مادر بالاتر می رود، تکریم والدین در دانشجویان قوی تر می شود و با تعالیم اسلامی انطباق بیشتری نیز پیدا می کند و بین رشته تحصیلی، میزان درآمد خانواده، تأهل، تحصیلات پدر، با تکریم والدین رابطه معناداری وجود ندارد