تحقیق حاضر با هدف اندازه گیری ابعاد سرمایه فرهنگی دانشجویان دانشکده رفاه انجام شده و در آن به طور همزمان از روش اسنادی(documantary) و روش پیمایش(survey) استفاده شده است. در قسمت پیمایشی تحقیق با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، اقدام به جمع آوری اطلاعات شد. در مجموع 874 نفر جامعه آماری تحقیق را تشکیل می دادند که طبق فرمول کوکران 274 نفر به عنوان افراد نمونه انتخاب و پس از تفکیک و جمع بندی، افراد هر مقطع و هر پایه تحصیلی تعیین شدند. سرمایه فرهنگی به عنوان سازه کلان نظری تحقیق (متغیر وابسته تحقیق) در ذیل چند متغیر کلان دیگر مورد پرسش قرار گرفته است که شامل رفتارها و ارزش های فراغتی، مقیاس سلیقه فرهنگی(جهت گیری فرهنگی)، اولویت ها و انتخاب های فرهنگی و مصرفی، مقیاس آشنایی با فرهنگ و شاخص فعالیت فرهنگی می باشند. این متغیرها ذیل سه مولفه اصلی سرمایه فرهنگی تجسم یافته، عینیت یافته و نهادینه شناسایی شده و مورد سنجش قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که وضعیت سرمایه فرهنگی در میان دانشجویان چندان مناسب نبوده است و میزان متوسط و گاها رو به پایینی را نشان می دهد.از میان سه بعد مربوط به سرمایه فرهنگی، کمترین میزان مربوط به سرمایه فرهنگی نهادینه بوده و بیشترین میزان را بعد سرمایه فرهنگی عینیت یافته به خود اختصاص داده است
