هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین میزان اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تفکیک خویشتن و انتظارات زناشویی زنان متأهل بود. روش تحقیق از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان متأهل مراجعه کننده به مرکز مشاوره مبین شهر تهران در سال 1399 بودند. به این منظور تعداد 30 زنان متأهل به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار داده شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامۀ تفکیک خویشتن اسکورن و اسمیت (2003) و انتظارات زناشویی امیدوار، فاتحی زاده و احمدی (1387) استفاده شد. درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد طی 10 جلسه 90 دقیقه‌ای برای گروه آزمایش اجرا شد و به گروه کنترل، آموزشی داده نشد. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کواریانس چندمتغیری (مانوا) و تحلیل کواریانس تک متغیری (آنوا) استفاده شد. نتایج نشان داد که درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش تفکیک خویشتن و کاهش انتظارات زناشویی در زنان متأهل اثربخش بود و این نتایج تا مرحله پیگیری تداوم داشت (0.001P<)
مرتب سازی درج پیشنهاد خرید پالایش جستجو
