هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش امواج مغزی در پیش‌بینی رفتارهای پرخاشگرانه در بزرگسالان بود. جامعه آماری پژوهش کلیه بزرگسالان در بازه سنی 18 سال به بالا شهر تهران بودند که در سال 1402به تعداد 100 نفر از آنها به شیوه هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظورگردآوری اطلاعات ازابرازهای تست ژنتیک (GWAS)و الکتروانسفالوگرافی کمی (QEEG) بود. در تجزیه و تحلیل داده‌ها از آماره‌های توصیفی (نظیر جداول و نمودارها، فراوانی، میانگین و انحراف معیار ودرصد) و آمار استنباطی و تجزیه و تحلیل رگرسیون استفاده گردید. پس ازتکمیل فرایند پژوهش آزمون‌ها به دقت نمره‌گذاری شد وداده‌های خام برای تجزیه و تحلیل وارد نرم‌افزار 26 SPSS شد این مطالعه با استفاده از نمونه‌ای بزرگ و تحلیل‌های پیشرفته، به بررسی رابطه بین فعالیت‌های مغزی در فرکانس‌های مختلف (موج‌های آلفا، بتا وتتا) و واکنش‌های خشمگینانه وخلق و خوی خشمگینانه پرداخت. نتایج نشان داد که فعالیت موج بتا در ناحیه پیش‌پیشانی (05/0p<) با واکنش‌های خشمگینانه و خلق و خوی خشمگینانه رابطه مثبت و معنی‌داری دارد، در حالی که فعالیت موج‌های آلفا و تتا چنین رابطه‌ای را نشان ندادند. این نتایج حاکی از آن است که نشانگرهای زیستی و عصب‌شناختی می‌توانند به عنوان ابزارهای قدرتمندی برای پیش بینی رفتارهای پرخاشگرانه در بزرگسالان مورد استفاده قرار گیرند. مدل‌های پیش‌بینی جامع و چند عاملی که تعامل بین این نشانگرها را در نظر می‌گیرند، می‌توانند به شناسایی افراد در معرض خطر پرخاشگری و طراحی برنامه‌های مداخله‌ای مؤثر کمک کنند. نتایج این پژوهش می‌تواند در طراحی برنامه‌های آموزشی و درمانی برای کاهش رفتارهای پرخاشگرانه و ارتقای سلامت روانی مفید باشد
افسردگی اساسی در همه‌ی جنبه‌های زندگی فرد مبتلا از جمله هیجانی، رفتاری، شناختی و فیزیکی تاثیر منفی می‌گذارد و عملکرد وی را مختل می‌نماید. هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل پیش‌بین عصب‌شناختی و زیستی بروز اختلال افسردگی اساسی است. روش این پژوهش از نوع کمی و همبستگی می‌باشد. نمونه‌گیری به روش هدفمند انجام شد و 19 نفر در بازه‌ی سنی 15 تا 55 سال که در طول سال 1399-1400 به یکی از مراکز خدمات تخصصی روانشناسی در منطقه 4 تهران مراجعه نمودند، به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌ی افسردگی بک (BDI-II)، ابزار توالی‌یابی DNA و الکتروآنسفالوگرافی (QEEG) استفاده شد. داده‌ها با روش همبستگی پیرسون و استفاده از نرم‌افزار SPSS تحلیل شدند. یافته‌ها حاکی از آن است که بین‌شاخص‌های ژنتیک و فعالیت امواج مغزی با اختلال افسردگی اساسی رابطه‌ی معناداری دیده نشد؛ اما بین ژنتیک و امواج مغزی دلتا و آلفا در نواحی گیجگاهی و پس‌سری و تتا در ناحیه‌ی پس‌سری رابطه‌ی معناداری وجود دارد. با این حال بین ژنتیک و موج مغزی بتا رابطه‌ی معناداری نشان داده نشد. مطابق با نتایج به‌دست‌آمده، عوامل ژنتیکی در سطح عصب‌شناختی اثرگذار است؛ اما میزان این اثرگذاری به حدی قوی نیست که توانایی درگیری نشانگان رفتاری و شناختی را داشته باشد
مرتب سازی درج پیشنهاد خرید پالایش جستجو
