پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش الگوهای ارتباطی خانواده درمانی ستیر بر عزت نفس و انطباق پذیری و همبستگی خانواده به شیوه اجتماع پژوهشی و با روش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه زوجین شهر تهران که یک سال از ازدواج آنها گذشته و دارای حداقل یک فرزند بودند، تشکیل دادند. نمونه پژوهش شامل 14 زوج بودند که به روش نمونه گیری داوطلبانه به فراخوان پاسخ مثبت داده و به صورت گمارش تصادفی 7 زوج در گروه آزمایش و 7 زوج در گروه کنترل قرار داده شد. مداخله به شکل آموزش گروهی الگوهای ارتباطی خانواده درمانی ستیر و به شیوه اجتماع پژوهشی بر روی گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه عزت نفس آیزنک و مقیاس ارزیابی انطباق پذیری و همبستگی خانواده (FACES-III) بود که زوج ها در مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری به پرسش های آن ها پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس آمیخته ساده (S.M.D.ANOVA) استفاده شد.
یافته های پژوهش حاضر نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل از لحاظ عزت نفس و انطباق پذیری و همبستگی خانواده تفاوت معنا داری وجود دارد (05/0 P≤)، در نتیجه با اطمینان 95% می توان گفت که آموزش الگوهای ارتباطی خانواده درمانی ستیر به شیوه اجتماع پژوهشی باعث افزایش عزت نفس و انطباق پذیری و همبستگی خانواده می شود
مرتب سازی درج پیشنهاد خرید پالایش جستجو
