هدف از انجام پژوهش شناسایی شاخص‌های پیش‌بین عصب شناختی و خودگزارشی اضطراب بیماری کرونا براساس نظام RDoC بود. روش پژوهش از نوع همبستگی همراه با تحلیل رگرسیون بود. جامعه آماری جامعه‌آماری پژوهش شامل کلیه نوجوانان و بزرگسالان شهر تهران بین سنین 18 تا 40 ساله بودند که از نیمه بهمن ماه 1400 تا ابتدای تیرماه سال 1401 به بیمارستان ایرانیان و بیمارستان روزبه واقع در شهر تهران، مراجعه کرده بودند که از بین آن‌ها 100 نفر به صورت هدفمند داوطلبانه و دردسترس انتخاب شدند. ملاک ورود پژوهش1)دامنه‌سنی 18تا 40سال 2)رد کردن نمره برش در پرسشنامه اضطراب بیماری‌کرونا 3)وضعیت اجتماعی اقتصادی متوسط بود. همچنین ابزارهای مورد اندازه‌گیری در این پژوهش شامل: پرسشنامه مقیاس اضطراب کرونا ویروس ،پرسشنامه اختلالات هیجانی MEDI و ثبت بیس لاین با نوروفیدبک چهارکاناله بود. در این مطالعه درابتدا ازافراد پرسشنامه‌های اضطراب‌بیماری‌کرونا، پرسشنامه‌اختلالات هیجانی MEDI گرفته‌شد وسپس بعد از اینکه نمره‌اضطراب بیماری آن‌ها زیاد باشد از آزمودنی یک خط پایه بوسیله نوروفیدبک به‌مدت 20دقیقه گرفته شد. نتایج نشان می‌دهد که سه مقیاس اختلالات هیجانی که شامل: قضاوت اجتماعی،افکار اجباری و برانگیختگی خودکار می‌شود 73 درصد اضطراب بیماری کرونا را پیش‌بینی می‌کند در قسمت عملکردنورونی ، موج بتا3Fz، آلفاFPZ،آلفا PZ وتتاCZ 59درصد پیش بینی می‌کنند. طبق یافته‌های به دست آمده افراد مبتلا به اضطراب بیماری کرونا از اختلالات هیجانی نامبرده شده رنج می‌برند
مرتب سازی درج پیشنهاد خرید پالایش جستجو
