پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی الگوی سهم¬گذاری بر ابعاد سازگاری و مسئولیت¬پذیری دختران جوان شهر تهران صورت پذیرفت. روش این پژوهش از نوع نیمه¬آزمایشی همراه با پیش¬آزمون و پس¬آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری شامل دختران جوان شهر تهران بود. 24 نفر با روش نمونه¬گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. سپس پرسشنامه سازگاری بل و مقیاس مسئولیت¬پذیری کالیفرنیا را تکمیل نمودند. آزمودنی¬های گروه آزمایش 10 جلسه در برنامه آموزش گروهی الگوی سهم¬گذاری شرکت کردند، اما گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. در نهایت داده¬ها، با استفاده از نرم¬افزار spss و در دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل واریانس چندمتغیری و تحلیل کوواریانس) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته¬ها نشان داد بین آزمودنی¬های گروه آزمایش که مورد آموزش الگوی سهم¬گذاری قرار گرفته¬اند و گروه کنترل که هیچ گونه آموزشی دریافت نکرده¬اند، از نظر خرده مقیاس¬های مسئولیت¬پذیری، سازگاری عاطفی، اجتماعی و آموزشی تفاوت معنی¬داری وجود دارد. نتایج حاکی از آن است که آموزش الگوی سهم¬گذاری بر ارتقای سطح سازگاری و افزایش میزان مسئولیت¬پذیری دختران جوان تاثیر معنی¬داری دارد