پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش گروهی ذهن آگاهی بر سبک های تصمیم گیری و خودشفقت ورزی در کارمندان شاغل در دانشگاه انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی است و برای جمع آوری داده ها از طرح پیش آزمون-پس آزمون با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارمندان شاغل در دانشگاه آزاد واحد ورامین-پیشوا در سه ماهه دوم در سال 1399-1400 تشکیل دادند که از بین آنها، 30 نفر بر اساس روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در یک گروه آزمایش (15 نفر) و یک گروه کنترل (15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش آموزش ذهن آگاهی به مدت 10 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل سبک های تصمیم گیری (اسکات و بروس، 1995) و خودشفقت ورزی (ریس، پامیر، نف و ون گاچت، 2011) بود. تجزیهوتحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرمافزار spss-v23 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس و تحلیل کوواریانس چندمتغیره) انجام گرفت. یافته¬ها نشان داد که آموزش گروهی ذهن آگاهی بر مولفه های منطقی، وابسته و فوری سبک های تصمیم گیری در کارمندان شاغل در دانشگاه تاثیرگذار است ولی بر مولفه های شهودی و اجتنابی سبک های تصمیم گیری تاثیر نداشته است. همچنین نتایج نشان داد که آموزش گروهی ذهن آگاهی بر مولفه مهربانی با خود در مقابل قضاوت خود، احساس مشترک انسانی در مقابل انزوا و ذهن آگاهی در مقابل همانند سازی خودشفقت ورزی در کارمندان شاغل در دانشگاه تاثیرگذار است. بنابراین نتایج پژوهش، اثربخشی کاربست آموزش ذهن آگاهی را بر افزایش سبک های تصمیم گیری و خودشفقت ورزی در کارمندان شاغل در دانشگاه تایید کرد