تأثیر آموزش خود تنظیمی بر مهارت های ارتباطی، مسئولیت پذیری و خود باوری (مطالعه موردی: دانش آموزان پایه پنجم شهر تهران) (1401) / مسلمی قلعه جوقی ، فاطمه، نویسنده
پژوهش حاضر با هدف تاثیر آموزش خود تنظیمی بر مهارت¬های ارتباطی، مسئولیت¬پذیری و خودباوری انجام شده است. روش پژوهش، نیمه آزمایشی و مداخله ای می باشد که با دو گروه آزمایش و کنترل و طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با استفاده از پرسشنامه 50گویه ای خودباوری فرزیان پور و همکاران (1391)، پرسشنامه 34 گویه¬ای مهارت های ارتباطی کوئین دام (2004)، پرسشنامه استاندارد مسئولیت پذیری کالیفرنیا (1987) دارای 42 سوال و پرسشنامه راهبردهای خودتنظیمی پینتریچ و دیگروت (1990) دارای 47 گویه اجرا شد. جامعه آماری پژوهش، کلیه¬ی دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی 1400- 1399 می¬باشند. حجم نمونه بر اساس جدول استیونس 40 نفر و با روش نمونه¬گیری تصادفی انتخاب شدند. در شهر تهران از 22 منطقه یک مدرسه در منطقه دو انتخاب و افراد نمونه به دو گروه آزمایش(20 نفر) و کنترل (20 نفر) تقسیم شدند. مجموعا حجم نمونه بر اساس جدول استیونس 40 نفر بود. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار spss و جهت بررسی فرضیه¬های پژوهش از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شده است. یافته¬ها نشان داد که آموزش خود تنظیمی با سطح اطمینان 95 % تأثیر مثبت و معناداری بر مهارت های ارتباطی، مسئولیت پذیری و خودباوری دانش آموزان دارد. نتایج نشان داد که آموزش خود تنظیمی بر مهارت¬های ارتباطی، مسئولیت پذیری و خودباوری تاثیر معنادار دارد و خود تنظیمی می¬تواند مهارت های ارتباطی، مسئولیت پذیری و خودباوری دانش آموزان را جهت رسیدن به هدف های بلند مدت افزایش دهد
مرتب سازی درج پیشنهاد خرید پالایش جستجو
