پژوهش حاضر با هدف بررسی تعیین اثربخشی آموزش درمان معنوی خداسو بر احساس گناه و نشخوار فکری دختران نوجوان انجام گرفت. روش پژوهش، نیمهتجربی و با طرح پیش آزمون- پس آزمون انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی شاگردان مدارس واقع در منطقه 1 شهر تهران که در سال تحصیلی 1402-1401 در پایه نهم مشغول به تحصیل بودند. 22 دانشآموز دختر از طریق پرسشنامه مقیاس احساس گناه توسط ایزنک در سال (2007) و مقیاس نشخوار فکری توسط نولن هوکسما (1991) و نمره گذاری آنها انتخاب، و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش پانزده جلسه 90 دقیقهای (هفتهای یک بار) آموزش درمان معنوی خداسو دریافت کردند و پس از آن هر دو گروه مورد پس آزمون قرار گرفتند. پس از تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس دو متغیره، نتایج نشان داد که آموزش درمان معنوی خداسو توانسته است عمل ناهمگونی مانند یک احساس و فکر که رنجآور است را از ادراک فرد خارج، و با ارزیابی آن با عقل طبیعی و منبع بیرونی خداوند و وحی؛ اعتبار بخشد. در نتیجه معنابخشی عمل فرد با چهار مؤلفه ارزش، هدف، انگیزه و توانمندی صورت گرفته و توحیدیافتگی در روان فرد ایجاد میگردد