هدف پژوهش حاضر، «تجربه زیسته معلمان از انزوای اجتماعی دانشآموزان پایه اول ابتدایی در آموزش مجازی (مورد مطالعه: معلمان ابتدایی شهرری)» بود. این پژوهش از نظر هدف، در زمرهی پژوهشهای کاربردی و از نظر روش پدیدارشناسی بود. جامعهی آماری در زمان انجام پژوهش، در سال تحصیلی 1401- 1400شامل معلمان دوره اول ابتدایی شهرری به تعداد 1500 نفر بود. روش نمونهگیری به صورت هدفمند و گلوله برفی بود. حجم نمونه بر اساس اصل اشباع نظری صورت گرفت. در راستای روش پژوهش، دادههای پژوهش از طریق مصاحبههای نیمهساختار یافته از روش کدگذاری بازمحوری و انتخابی جمعآوری شد. پس از تحلیل پژوهش نتایح نشان داد که برای مؤلفه کیفیت تحصیلی انزوای اجتماعی روشهای تدریس موثر با یادگیری بالا، ارتباط نزدیک و همچنین مشورت با دانش آموزان می تواند در کیفیت آموزش موثر باشد؛ برای مؤلفه تنهایی اجتماعی انزوای اجتماعی عواملی همچون عدم مشارکت در فعالیت های گروهی، صرف کردن بیشتر وقت خود در فضای مجازی و برای مؤلفه تنهایی عاطفی انزوای اجتماعی: ایجاد انگیزه و علاقه در یادگیرندی و همچنین اجتماعی شدن دانش اموزان موثر می باشند، شناسایی شدند