پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر عوامل کالبدی محیط آموزشی بر انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دختر پایه ششم ابتدایی منطقه 8 تهران انجام گردید. پژوهش از نوع کاربردی و توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، شامل تمامی مدیران و دانشآموزان پایه ششم دختر مدارس ابتدایی منطقه 8 تهران در سال تحصیلی 1402-1401، بودند که 260 نفر دانشآموز (130 نفر از مدارس برخوردار و 130 نفر از مدارس غیربرخوردار) و 10 مدیر از 10 مدرسه با استفاده از روش تصادفی چند مرحلهای در پژوهش شرکت داده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامههای محقق ساخته عوامل کالبدی محیط آموزشی ویژه دانشآموزان و ویژه مدیران و همچنین پرسشنامه استاندارد انگیزش تحصیلی هارتر بود. همچنین به منظور بررسی پیشرفت تحصیلی دانشآموزان از نمرات و کارنامه تحصیلی آنها استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره در محیط نرمافزار SPSS نسخه 26 در سطح 05/0 استفاده گردید. یافتهها نشان داد بین مولفههای حیاط و سرویس بهداشتی، سالن اجتماعات، کلاس درس، کتابخانه، فضای ورزشی، آزمایشگاه و کارگاه و نمره کل عوامل محیطی فضای آموزشی با انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان، ارتباط مثبت و معنیداری وجود داشت. همچنین مولفههای عوامل محیطی فضای آموزشی توانستند واریانس انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان را پیشبینی کنند